Rozdz.CXLIII – Centralny Park Kultury „Ogrody Frascati”

To był pomysł ucieczki do przodu. Przekształcenia dzielnicowego domu kultury w Instytucję z prawdziwego zdarzenia. Instytucję, której wzorem były mi warszawskie Łazienki z jednej a kopenhaskie Ogrody Tivoli – z drugiej strony.

Wejście do Ogrodów Tivoli w Kopenhadze

Tak powstała Koncepcja utworzenia Centralnego Parku Kultury-Ogrody Frascati[1]

Czułem wszakże, że dzielnicowi notable nie będą chcieli tolerować mnie dłużej na stanowisku szefa domu kultury. Wiedziałem, że czasu mam tyle, ile go Urbański spędzi jeszcze w Ratuszu. Niestety – jego zwycięstwo okazało się moją klęską.

Wrześniowe  wybory parlamentarne wygrał ku swemu własnemu zaskoczeniu PIS. I wygrał je bardzo znacząco. W dwa tygodnie po nich ( byłem już na krótkim odpoczynku w Tunezji) odbyły się wybory prezydenckie, z których okazji zrobiłem  sobie wycieczkę z Souss do Kartaginy. Wszystko po to, by na własny pohybel wyciągnąć Kaczyńskiego z Urbańskim z Ratusza do Prezydenckiego Pałacu.

Mój projekt przygotowany z pomocą Joli Turczynowicz leżał sobie w gabinecie Naimskiej i Urbańskiego i oczywiście nikomu nie było w przyszło do głowy by serio mnie potraktować. W ten sposób Urbański z Naimską dołączyli do grona serdecznych przyjaciół: Rutkiewiczów, Latkowskich, Sobockich, Rasińskich, Stankowych, Foglerów i Królikiewiczów – serdecznych przyjaciół ogródka, pośród których psy jak zająca mnie zjadły.

Po festiwalu na Frascati  urzędnicy wszystkich wydziałów rzucili się na mnie ochoczo. Czy ja jeszcze spamiętam te kontrole ? – Pierwszą zaprosiłem sam. Jeszcze na życzenie burmistrza Zielińskiego. Niejaka pani Pietrzak  (nomen omen) spędziła w Domu Kultury całą wiosnę roku 2005. Nic, oczywiście nie znalazła. Najmocniej czepiając się o to, że – nie biorę  pieniędzy od  jej imiennika Janka Pietrzaka, za występu kabaretu Pod Egidą. Pisałem już o tym. Kaczyński i Urbański rozstawali się z Miastem. Po powrocie z Tunezji, z której musiałem jeszcze telefonicznie koordynowac użycie Domu na Smolnej jako miejsce dla ewakuacji mieszkańców kamienicy sąsiadującej z moim warszawskim mieszakniem ( Jaworzyńska 10) – oto świadectwo napięcia jakie towarzyszyło kampanii, po powrocie zatem odwiedziłem zatem Andrzeja.

Nie wierzyłem oczom i uszom, co w pół roku władza może uczynić z inteligentnego człowieka. Od dawna już nie słuchał ( przynajmniej mnie). Teram nie mówił już nawet – on „wygłaszał”.

Był tu przed tobą, zwrócił się do mnie z wysoka – Olo Łukaszewicz. Powiem ci to co i jemu. Opuszczamy Miasto. Widzieliście jak z nami dobrze wam było. Więc zróbcie co trzeba by następny Prezydent był od nas, a włos wam z głowy nie spadnie. – W miarę dokładnie cytuję …

No, cóż – jeśli o mnie chodzi zrobiłem pewnie więcej niż należało. I jeszcze zrobię. Nie musiałem wszak przynajmniej kilkanaście razy (na 150 imprez) dziękować Kaczyńskiemu za dotację, nie musiałem robić tego w TV. Najlepiej tego dowodzi mój występ w TVP III ( obecne Info) 8 września 2005 roku z okazji Dnia Dobrej Wiadomości, który zorganizowałem zatrudnionej na Smolnej Małgosi Bocheńskiej na Frascatii. To medialny pomysł, zawsze podobający się dziennikarzom ale mało kto skłonny jest dawać na te „Good News” pieniądze. Piskorski jako prezydent Warszawy przyjął nawet nad imprezą patronat ale Urbański, go nie podtrzymał. W 2004 osobiście skreślił „dobre wiadomości” z listy priorytwów domu kultury. W 2005 w tym milionie ( dokładnie 1320 tys!) – jakoś … przegapił miałem więc na imprezę kilka tysięcy i mogłem wtopić ją w zestaw Frascati, gdzie dzięki temu, iż funkcjonowała stała parkowa infrastruktura wszystko już kosztowało taniej.

Otrzymawszy zatem  możliwość ponad dziesięciominutowego dywagowania w TVP3 o specyfice mediów i gazetowej prawdzie, że „dobra wiadomość to zła wiadomość” znalazłem jednak 2 minuty by wspomnieć o Małgosi, o jej Fundacji Salonu 101, zaprosić na Frascati no i przypomnieć, że Warszawiacy zawdzięczają je decyzji Pana Prezydenta Miasta. Lizusostwo czy uczciwość ? – Dla mnie zwyczajna lojalność. Jednak wobec Kaczyńskich obowiązują inne prawa ! Przecież, gdybym publicznie pochwalił urzędującego Prezydenta Miasta w jakiejkolwiek innej osobie: Wyganowskiego czy Piskorskiego – wszystko byłoby w porządku. Ten wywiad ze mną, który rankiem gdzieś około 12 tej nadawany był na żywo nie został już jednak powtórzony zgodnie z rozkładem, nie został nawet  zamieszczony w Internecie, gdyż wydawca stwierdził, iż zamiast mówić o „Dniu Dobrej Woadomości”, któremu TVP patronowało wspomniałem o zasługach prezydenta miasta kandydującego na stanowisko prezydenta kraju, zatem – robiłem mu zatem kampanię wyborczą.

Może zresztą robiłem – niech i tak będzie. Jak powiadam – z diabłem bym się sprzymierzył byle swój ogródek w Warszawie rozplenić

Andrzej zatem zniknął w Prezydenckim Pałacu. Pani, która zajęła jego miejsce ( jakiejś urzędniczki PIS-owskiej) nazwiska już nawet nie wspomnę. W ogóle nie chciala ze mną gadać. Mój projekt stworzenia „Ogrodów Frascatii” – jako niezależnej instytucji nie znalazł też zrozumienia wśród urzędników. A mnie (mimo prób i licznych rozmów) nie udało się stworzyć lobby. Małgosi Naimskiej bliższe były zupełnie w mym pojęciu abstrakcyjne i z pewnością nie skierowane do społeczeństwa Warszawy projekty w stylu zabudowania „przekręconego” tunelu nad Wisłostradą przez „Centrum Kopernika”, którą to fuchę zleciła Robertowi Firmchoferowi. ( Nb. żona tego jegomościa zatrudniona została w Biurze Kultury i teoretycznie miała koordynować współpracę tegoż z Domami Kultury). Było to czystą teorią, bo do przeforsowania czy zrozumienia jakiegokolwiek projektu niestety ta miła pani ( inaczej niż pracująca z Urbańskim Ewa Frydrychowicz) –  kompletnie się nie nadawała.

Słowem wsparcia – znikąd. Budżet zaproponowany przez Miasto – po raz kolejny obcięto mi w Dzielnicy. O jakieś 300 tysięcy złotych, które przekazano  do dyspozycji Wydziału Kultury. Tym raz nie było już z kim walczyć o jego przywrócenie. Skończył się Urbański, skończyły wyborcze rezerwy prezydenta. Miastem zaczęli rządzić beznamiętni aparatczycy. Jakiś Pan Kochański , jako „osoba pełniąca funkcję prezydenta miasta” – zapamiętam, że był wysoki.

Nikt nie chciał ze mną gadać. Burmistrze na Nowogrodzkiej zmieniali się jak rękawiczki. W momencie uformowania rządu Marcinkiewicza, a więc pod koniec roku 2005 Mariusz Błaszczak odfrunął na stanowisko szefa Kancelarii Premiera, jego miejsce zajął aspirujący na warszawskiego Gulianiego Artur Brodowski. Nie mogli mnie zabić. Nie dawali żyć. Nie wspominałem chyba jeszcze, że cały czas zbierano na mnie kwity, próbowano wmówić, że połniłem wykroczenia przeciw dyscyplinie finansów publicznych, które w istocie regulowałem po mej poprzedniczce niezagrożenie czekającej na emeryturę gdzieś … w biurze kultury pani Naimskiej właśnie. Próbowano nie  płacić mi premii. Skoro nie zdołano zabrać pieniędzy na działalność starano się chociaż mnie osobiście pogrążyć finansowo. I to się w znacznej mierze udało.

Jeszcze w sierpniu 2005 toku – w szale Festiwalu na Frascatii napisałem do Małgosi Naimskiej taki – ni to artykuł, ni to list:

CDN – Ogródki Warszawskie czy Luka pamięci


[1] Koncepcja utworzenia Centralnego Parku Kultury-Ogrody Frascati

Zalecane działania w perspektywie chronologicznej:

1.     audyt prawny pod kątem  racjonalności  struktury zatrudnienia w Domu Kultury na Smolnej 9

  • zwolnienia pracowników, którzy przekroczyli wiek emerytalny( odprawa, nagroda)
  • oddelegowanie części pracowników do pracy w placówkach Domu  Kultury Śródmieście znajdujących się przy ul. Hożej ,Marszałkowskiej, Andersa- w celu pełnego wykorzystania wyżej opisanych pomieszczeń w zgodzie  ze strategią rozwoju  instytucji ( w szczególności stanowiskiem Rady Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy  z dnia 5  lipca 2001 r.), realizowanymi programami oraz możliwościami edukacyjno-wychowawczymi i społeczno-kulturalnymi
  • analiza zakresu obowiązków  pracowników i rzeczywiście wykonywanej przez nich pracy w celu określenia, którzy pracownicy zajmują się ,, kulturą dzielnicową’’, a którzy ,,ogólnomiejską’’ ,realizacją Ogrodów Frascati

2.  Przedstawienie Prezydentowi i Przewodniczącemu Rady Miasta projektu uchwały o utworzeniu Centralnego Parku Kultury- Ogrody Frascati wraz z uzasadnieniem oraz statutem.

3. Konsultacje prawne i programowe przez zespoły specjalistów Biura Rady Miasta pod kątem poprawności formalno-prawnej przedłożonych projektów.

4. Dekretacja Przewodniczącego do odpowiednich Komisji Rady Miasta w celu zaopiniowania projektu:

ü     Komisji Budżetu i Finansów

ü     Komisji Sportu i Turystyki

ü      Komisji Kultury i Promocji

ü      Planowana działalność Centralnego Parku Kultury –Ogrodów Frascati daleko wykracza poza ramy statutowej działalności Dzielnicowych Domów Kultury i dlatego utworzenie nowej jednostki  nie wymaga uprzedniej zgody Rad Dzielnicowych

ü     Szczegółowe przedstawienie przez Inicjatora koncepcji  nowopowstałej instytucji na posiedzeniach Komisji Rady Miasta:

  • prezentacja historii pomysłu i dotychczasowych dokonań
  • – multimedialna prezentacja planów rozwoju instytucji
  • -przedstawienie struktury organizacyjno-prawnej  instytucji
  • – preliminarz budżetowy
  • – Zaopiniowanie projektów przez ww Komisje  Rady Miasta
  • – Wprowadzenie projektu uchwały o utworzeniu Centralnego Parku Kultury –Ogrodów Frascati do porządku obrad na sesję Rady Miasta
  • – podjęcie uchwały o utworzeniu Centralnego Parku Kultury-Ogrodów Frascati
  • – Realizacja uchwały przez Prezydenta Miasta Warszawy:

5.  Wyposażenie przez Organizatora nowopowstałej Instytucji w środki trwałe i obrotowe, zakupione i używane dotychczas w celu realizacji koncepcji ,,Ogrodów Frascati’’ na podstawie porozumienia między Organizatorem a Dyrektorem Domu Kultury Śródmieście na Smolnej 9, w oparciu o § 5 ust.1 i 2 uchwały o utworzeniu instytucji

6.   Zawarcie porozumień z wybranymi pracownikami Domu Kultury na Smolnej, którzy w ramach pracy  realizowali program rewitalizacji Ogrodów Frascati o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem i nawiązanie stosunku pracy z nowopowstałą instytucją kulturalną.

7.  Wpis Centralnego Parku Kultury –Ogrody Frascati do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Urząd miasta stołecznego Warszawy.

Plan Frascati

8.  Przekazanie w nieodpłatne użytkowanie na okres 20 lat wyodrębnionej części Centralnego Parku Kultury im. Gen. Rydza-Śmigłego to jest nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o pow…….oznaczoną w ewidencji gruntów jako  działka nr…..położona w Warszawie przy ul…… objętą księga wieczystą KW nr…….

Projekt

Uchwała nr

Rady miasta stołecznego Warszawy

z dnia…

w sprawie utworzenia Centralnego Parku Kultury- Ogrody Frascati

Na podstawie art. 18 ust 2 pkt. 9 lit. h i art. 7 ust. 1 pkt. 9  ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie  gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr. 142 poz. 1591 z pźn. zm.) oraz art. 9 ust. 1 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej ( Dz. U z 2001 r. nr. 13 poz. 123 z póź. zm.)i  art. 18 ust 3 pkt. 2  ustawy z 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych ( Dz. U z 2003 r. nr. 15 poz. 148 z póź. zm.) Rada m. st. Warszawy uchwala co następuje:

§ 1 W mieście stołecznym Warszawie tworzy się Centralny Park Kultury-Ogrody Frascati jako instytucję kultury i wpisuje do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Urząd miasta stołecznego Warszawy.

§ 2. Określa się nazwę tworzonej instytucji jako Centralny Park Kultury-Ogrody Frascati.

  1. I.         Ustala się dla Centralnego Parku Kultury-Ogrody Frascati siedzibę w Warszawie.
  2. II.         Organizatorem dla utworzonej instytucji jest miasto stołeczne Warszawa.

§ 3 Przedmiotem działania Parku Kultury jest prowadzenie wielokierunkowej nowatorskiej działalności rozwijającej i zaspokajającej potrzeby kulturalne mieszkańców oraz upowszechnienie i promocja twórców i kultury polskiej w kraju i zagranicą, a nadto:

– stworzenie atrakcji turystycznej o ogólnokrajowym i międzynarodowym znaczeniu,

– promocja miasta przez stworzenie specjalnych programów działań  i prezentacji eksponujących kulturalne oblicze Warszawy,

– rewitalizacja ogrodów warszawskich na Frascati poprzez nadanie im charakteru przestrzeni publicznej o funkcjach kulturalnych i artystycznych.

§ 4 Centralnemu Parkowi Kultury-Ogrody Frascati nadaje się Statut w brzmieniu załącznika do niniejszej uchwały.

§ 5

1. Środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności oraz utrzymania obiektu w którym ta działalność jest prowadzona pochodzić będą z budżetu miasta stołecznego Warszawy.

2. Prezydent m.st. Warszawy wyposaży Centralny Park Kultury – Ogrody Frascati w środki trwałe i obrotowe.

3. Rada Miasta wskazuje jako główne miejsca prowadzenia działalności statutowej Centralnego Parku Kultury lokal  przy ul. Smolnej 9 w Warszawie oraz wskazaną w § 5 ust.4 wyodrębnioną część Centralnego Parku Kultury im. Gen. Rydza-Śmigłego wraz z wyposażeniem Teatru Ogródkowego.

4. Rada m.st. Warszawy wyraża zgodę na przekazanie przez Prezydenta m.st. Warszawy w terminie 3 miesięcy od daty wpisu Centralnego Parku Kultury-Ogrody Frascati do Rejestru Instytucji Kultury, w nieodpłatne użytkowanie na okres 20 lat wyodrębnionej części Centralnego Parku Kultury im. Gen. Rydza-Śmigłego to jest nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o pow…….oznaczoną w ewidencji gruntów jako  działka nr…..położona w Warszawie przy ul…… objętą księga wieczystą KW nr…….

§ 6 Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi m.st. Warszawy.

§ 7 Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego.

UZASADNIENIE

do uchwały Rady Miasta stołecznego Warszawy

z dnia……………….

w sprawie utworzenia Centralnego Parku Kultury-Ogrody Frascati

Proponuje się utworzenie  Stołecznej Instytucji Kultury pod nazwą  „Centralny Park Kultury – Ogrody Frascati”.

Rewitalizacja Kulturalna  Centralnego Parku Kultury, który przez 50 lat pozostawał nim wyłącznie z nazwy stanowi nie tylko doskonałą okazję do wzmocnienia kulturalnego oblicza Warszawy, ale jest też szansą stworzenia atrakcji turystycznej o ogólnokrajowym i międzynarodowym znaczeniu.

Nadanie ogrodom warszawskim na Frascati charakteru przestrzeni publicznej o funkcjach kulturalnych i artystycznych nawiązuje do znamienitych tradycji  tego typu miejsc w innych krajach Europy.

Stąd jedną z wielu przesłanek  do złożenia Wysokiej Radzie propozycji utworzenia Centralnego Parku Kultury jest bezsprzeczny sukces jakim zakończyły się licznie odwiedzane ( 20 tysięcy w roku 2004 i 44 tysiące widzów w roku 2005) imprezy  plenerowe w  „Ogródkach Warszawskich” organizowane przez  dyrektora Domu Kultury Śródmieście – dra Andrzeja Tadeusza Kijowskiego .

Autorskie projekty tego – działającego od 14 lat w samorządowej kulturze miasta –pasjonata teatru i muzyki sprawiły, że zapomniane miejsce Warszawy ożyło i stało się miejscem spotkań z dobrą kulturą, zarówno  profesjonalną jak i amatorską.

Nowatorskie jest zwłaszcza prowadzenie szeroko zakrojonej, prezentującej znakomity poziom artystyczny działalności plenerowej na wolnym powietrzu.

Z wielu miejsc, gdzie działalność taka mogła i może być prowadzona od Lapidarium poprzez Rynek Mariensztatu, Dolinę Szwajcarską na Ogrodach Frascati skończywszy,  właśnie to ostatnie miejsce stało się prawdziwym odkryciem, tworząc w roku 2005 największy teatralny sukces frekwencyjny Stolicy.

Można zatem przyjąć, iż formuła tego typu działań, realizowanych konsekwentnie przez dwanaście edycji Konkursu Teatrów Ogródkowych, rozbudowana w Dolinie Szwajcarskiej w roku 2004, a następnie w roku 2005  w Ogrodach Frascati- rzeczywiście  zakorzeniła się w Warszawie.

Nawiązuje ona bowiem do warszawskich tradycji, wywiedziona jest  z rdzennie polskiej dziwiętnastowiecznej historii Teatrów Ogródkowych, odwołuje się do specyfiki Stolicy Polski określając zarazem jej niepowtarzalny wabik turystyczny.

Zbiorowe listy poparcia  podpisane przez przeszło tysiąc mieszkańców Warszawy złożone na ręce Prezydenta Miasta potwierdzają, iż tego typu działania są naszemu Miastu potrzebne.

Wyżej opisana, społecznie akceptowana idea daleko wykracza poza  zadania Dzielnicowego Domu Kultury Śródmieście w strukturze którego była dotychczas prowadzona.   W szczególności  ze względu na aktualne stanowisko wyrażone przez  Radę Dzielnicy Śródmieście m. St. Warszawy z dnia 5 lipca 2001, określające Dom Kultury Śródmieście wyłącznie jako,, placówkę dzielnicową, która powinna   skupić się na pracy od podstaw z dziećmi i młodzieżą śródmiejską organizując również pewne zajęcia dla dorosłych mieszkańców Dzielnicy(np. seniorów)’’.

Przy takim założeniu zrozumiała jest postawa radnych dzielnicy, którzy z jednej strony uznają wizjonerski i autorski charakter pomysłów dra Andrzeja Tadeusza Kijowskiego, z drugiej zaś strony kontrowersyjny dla dzielnicowych radnych pozostaje sposób finansowania przez dzielnicę, jak to określają ,,wielkich przedsięwzięć rozrywkowych dla najszerszego odbiorcy’’

Mając to na względzie, uznaje się , iż zakrojona na tak dużą skalę działalność kulturalna ,zwłaszcza rewitalizacja Centralnego Parku Kultury-Ogrodów Frascati powinna znaleźć właściwe sobie miejsce  w strukturze organizacyjnej samorządu i co jest tego konsekwencją  posiadać odpowiednią strukturę prawną.

Pozwoli to nie tylko na usprawnienie procesu zarządzania,  ale też stworzy przejrzyste formy finansowania i nadzoru nad przedsięwzięciem.

Dlatego też środki niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju instytucji winny pochodzić z budżetu miasta, (nie z załącznika Dzielnicy do Budżetu) i Rada Miasta powinna mieć możliwość kontroli realizacji  uchwalonych  w statucie celów nowopowstałej Stołecznej Instytucji Kultury.

Naturalnie zadaniem  instytucji usytuowanej w śródmieściu Warszawy, będzie także  dalsze  poszerzanie oferty kulturalnej stolicy adresowanej do tej części  mieszkańców i turystów, którzy nie są wyłącznie odbiorcami  kultury elitarnej.

Realizowane w ostatnich latach, za dyrekcji dra Andrzeja Tadeusza Kijowskiego w Domu Kultury Śródmieście  programy kulturalne stworzyły dwa ważne obszary działań: w budynku przy ulicy Smolnej 9 oraz w Plenerach (Ogródki Warszawskie).

Działalność prowadzona w wyremontowanym znacznym nakładem środków, usytuowanym między ważnymi stołecznymi instytucjami kultury ( vis a vis Muzeum Narodowego, między Teatrami Buffo i Sabatem) budynku przy ulicy Smolnej obecnie nie ogranicza się wyłącznie do prezentacji amatorskich zespołów.

Daje ona m.in. możliwość występów profesjonalnym, pozbawionym siedziby Kabaretom z Egidą Jana Pietrzaka na czele, zwraca się do środowisk literackich, odtwarza zwyczaj publicznej dyskusji politycznej, podkreśla wartość  kina edukacyjnego.

Ponieważ taka koncepcja działalności służy nie tylko mieszkańcom dzielnicy i miasta, ale  całej lokalnej społeczności,  celowe  jest  programowe  włączenie jej w strukturę  Centralnego Parku Kultury-Ogrody Frascati.

Środki finansowe uchwalane i przeznaczane dotychczas na realizację wyżej opisanych  celów skierowane zostaną bezpośrednio  do Centralnego Parku Kultury, który będzie je wypełniał i pochodzić będą  z budżetu Miasta.

Natomiast zawarcie między Centralnym Parkiem Kultury i Domem Kultury Śródmieście porozumienia umożliwiającego Domowi Kultury Śródmieście realizację dotychczasowych zadań pozwoli na ustalenie siedziby nowej instytucji w Domu Kultury na Smolnej. Jest to uzasadnione,  gdyż w miejscu tym odbywają się głównie imprezy o charakterze ogólnomiejskim  oraz  lokalizacja jest  odpowiednia ze względu na strategiczny  charakter wykonywanych przez nową instytucje działań kulturalnych. Takie rozwiązanie nie pociąga za sobą żadnych dodatkowych kosztów związanych z umiejscowieniem Centralnego Parku Kultury.

Celowe w tym kontekście jest przekazanie nowopowstałej instytucji do nieodpłatnego użytkowania wyodrębnionej części Centralnego Parku Kultury im gen. Rydza Śmigłego.

Istotne jest także to, iż nie ma  potrzeby dodatkowego wyposażenia Centralnego Parku Kultury w mienie ruchome i dokonania zakupów środków trwałych, gdyż zostało ono już zakupione  i używane w celu realizowania imprez prowadzonych w ramach rewitalizacji Ogrodów. Mienie to znajduje się na  wyposażeniu Domu Kultury Śródmieście i  może być Centralnemu Parkowi Kultury-Ogrodom Frascati przekazane.

Ponadto w nowoutworzonej instytucji kulturalnej może  znaleźć zatrudnienie część dotychczasowych pracowników Domu Kultury Śródmieście co pozwoli na uniknięcie powstania zobowiązań finansowych wynikających ze stworzeniem nowych etatów.

Taka konstrukcja przedsięwzięcia pozwoli na  utworzenie Centralnego Parku Kultury-Ogrody Frascati  i   realizację celów strategicznych w sferze kultury miasta st. Warszawy  praktycznie bez dodatkowych obciążeń dla budżetu miasta.

Projekt

Załącznik nr 4

do Uchwały nr

……………

Statut

Centralnego Parku Kultury – Ogrody Frascati

Rozdział I

Postanowienia Ogólne

§ 1 Centralny Park Kultury- Ogrody Frascati, zwany dalej Parkiem Kultury, jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną i samodzielnie gospodarującą przydzieloną i nabytą częścią mienia.

§ 2 Park Kultury podlega wpisowi do Rejestru Instytucji Kultury m.st. Warszawy.

§ 3

1. Siedzibą Parku Kultury jest Warszawa.

2. Terenem działania Parku Kultury jest obszar m.st. Warszawy.

3. Park Kultury może również prowadzić działalność na terenie całej Polski oraz poza jej granicami.

§ 4

1. Organizatorem Parku Kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej ( Dz. U. z 2001 r. nr. 13, poz. 123 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, jest m.st. Warszawa.

2. Nadzór nad działalnością Parku Kultury realizują organy m.st. Warszawy.

§ 5 Park Kultury:

1) używa pieczęci podłużnej  z nazwą i adresem,

2) może używać pieczęci okrągłej na zasadach określonych w odrębnych przepisach,

3) posiada znak graficzny ( logo)

4) można używać skróconej nazwy Ogrody Frascati

Rozdział II

Zakres działalności

§ 6

Celem Parku Kultury jest prowadzenie wielokierunkowej nowatorskiej działalności rozwijającej i zaspokajającej potrzeby kulturalne mieszkańców oraz upowszechnienie i promocja twórców i kultury polskiej w kraju i zagranicą, a nadto:

– stworzenie atrakcji turystycznej o ogólnokrajowym i międzynarodowym znaczeniu,

– promocja miasta przez stworzenie specjalnych programów działań  i prezentacji eksponujących kulturalne oblicze Warszawy,

– rewitalizacja ogrodów warszawskich na Frascati poprzez nadanie im charakteru przestrzeni publicznej o funkcjach kulturalnych i artystycznych.`

§ 7 Zakres działalności Parku Kultury obejmuje:

1) rozpoznawanie, rozbudowanie i zaspokajanie potrzeb oraz  zainteresowań kulturalnych mieszkańców,

2) tworzenie warunków do rozwoju aktywności kulturalnej, artystycznej, hobbystycznej, rekreacyjno-ruchowej oraz zainteresowania sztuką,

3) prezentacja i promocja amatorskiego ruchu artystycznego w szczególności twórców ludowych oraz twórczości profesjonalnej,

4) gromadzenie i udostępnianie informacji o twórcach, instytucjach i działalności artystycznej,

5) inspirowanie działań artystycznych i kulturalnych oraz różnorodnych form spędzania czasu wolnego we współpracy z organizacjami pozarządowymi, samorządowymi oraz innymi placówkami kultury,

6) działanie na rzecz integracji społeczności lokalnej,

7) prowadzenie współpracy kulturalnej z zagranicą,

8) edukację kulturalną i wychowanie przez sztukę,

9) kształtowanie nawyków mieszkańców do aktywnego współtworzenia i odbioru różnorodnych form spędzania czasu wolnego,

10) kształtowanie poczucia własnej tożsamości i poszanowania dziedzictwa kulturowego Warszawy, regionu, kraju i innych kultur,

11) działania alternatywne dla osób niepełnosprawnych oraz dla osób, szczególnie dzieci i młodzieży, zagrożonych uzależnieniami i niedostosowaniem społecznym,

12) upowszechniania twórczości artystycznej oraz dostępu do kultury i uczestnictwa w kulturze,

13) inne działania na rzecz  rozwijania i zaspokajania potrzeb kulturalnych mieszkańców.

§ 8

Realizacja zadań Parku Kultury następuje w szczególności przez:

1) prowadzenie systematycznej działalności tematycznej w różnych dziedzinach edukacji kulturalnej,

2)prezentowanie dokonań kulturalnych przez organizowanie występów teatralnych, koncertów, seansów filmowych, wystaw, pokazów, aukcji, działalność wydawnicza, fonograficzna itp.,

3) współpracę z:

a) organizatorem za pośrednictwem Biura Kultury Urzędu m.st. Warszawy utworzonymi na terenie dzielnic m.st. Warszawy jednostkami pomocniczymi niższego rzędu, mieszkańcami oraz artystami i twórcami, w szczególności mieszkającymi lub działającymi na terenie Warszawy,

b) instytucjami kultury, placówkami oświatowymi i oświatowo- wychowawczymi, sportowymi, zespołami amatorskimi, stowarzyszeniami i innymi organizacjami uczestniczącymi w życiu kulturalnymi,

4) optymalne wykorzystanie warunków lokalowych oraz  wyposażenia,

5) działalność reklamową i promocyjną w dziedzinie kultury.

Rozdział III

Zarządzanie i organizacja

§ 9

1. Organizację wewnętrzną Parku Kultury określa regulamin organizacyjny nadany przez Dyrektora Parku Kultury po zasięgnięciu opinii Prezydenta m.st. Warszawy, a także opinii działających w Parku Kultury organizacji związkowych i stowarzyszeń twórców.

2. Dyrektor Parku Kultury, zwany dalej Dyrektorem, zarządza instytucją i reprezentuje ja na zewnątrz.

3. W trybie określonym ustawą, Dyrektora powołuje i odwołuje Prezydent m. st. Warszawy albo powierza zarządzanie Parkiem Kultury osobie fizycznej lub prawnej na podstawie umowy o zarządzaniu ( kontrakt menadżerski).

4. Przy Parku Kultury może działać Rada Programowa jako ciało opiniodawcze i doradczo-konsultacyjne.

5. Rada Programowa działa na podstawie opracowanego przez siebie regulaminu.

6. Członków Rady Programowej powołuje Dyrektor.

§ 10

1. Park Kultury jest pracodawcą w rozumieniu Kodeksu Pracy.

2. Wobec pracowników Parku Kultury czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje Dyrektor.

3. Dyrektor ustala szczegółowy zakres czynności pracowników i tryb załatwiania powierzonych im spraw.

§ 11

1. Dyrektor może tworzyć filie Parku Kultury.

2. Tworząc filie Dyrektor dokonuje zmian regulaminu organizacyjnego na zasadach określonych w § 8  ust. 1.

Rozdział IV

Zasady gospodarki finansowej Parku Kultury

§ 12 Mienie Parku Kultury służy wyłącznie wykonywaniu jego zadań statutowych.

§ 13

1. Park Kultury prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową zgodnie z ustawą.

2. Podstawą gospodarki finansowej Parku Kultury jest plan działalności zatwierdzony przez Dyrektora z zachowaniem wysokiej dotacji organizatora.

3. Park Kultury zobowiązany jest do przedkładania rocznych sprawozdań finansowych dnia 31 marca Prezydentowi m.st. Warszawy w celu zatwierdzenia.

§ 14 Przychodami Parku Kultury są:

1) dotacje budżetowe,

2) wpływy uzyskiwane z prowadzonej działalności,

3) środki otrzymane od osób prawnych i fizycznych,

4) środki uzyskane z innych źródeł.

§ 15

1. Park Kultury może prowadzić działalność gospodarczą według zasad określonych w odrębnych przepisach.

2. Dochód uzyskany z działalności gospodarczej przeznacza się na realizację celów statutowych.

3. Działalność gospodarcza nie może ograniczać ani utrudniać wykonania zadań statutowych.

Rozdział V

No comment

Postanowienia końcowe

§ 16 Zmiany w statucie Parku Kultury mogą być wprowadzone w trybie właściwym dla jego nadania.

§ 17 W przypadku przekształcenia lub likwidacji Parku Kultury mają zastosowanie przepisy ustawy

Tagi: , , ,

Dodaj odpowiedź

Musisz się zalogować aby dodać komentarz.