Rozdz. CXXX – Pokolenie Solidarności

Nic, nowego nic / i zimą nuda taka, że…

a w sąsiedniej wsi / to pociąg wykoleił się — śpiewali gdzieś w połowie lat sześćdziesiątych Skaldowie do słów Leszka A. Moczulskiego, a Wojciech Młynarski wtórował im lansując piosenkę o Kolumbach:

„Dzieci  Kolumba,   dzieci  Kolumba  dziś już  są dawno dorosłe

Przygód nie znają, przed sobą mają drogi przetarte i proste.

Szlak wiedzie jasny,  tędy i tędy. Nikt się nie waha ni chwili.

Nawet na władne nie stać ich błędy. Starzy je dawno zrobili.”

Dokąd wiódł ten szlak, któremu pokolenie dojrzewające w Polsce w sześćdziesiątych latach XX wieku i chciałoby się przeciwstawić, i nie widziało ku temu jasnych powodów. Pewnie do naszej małej stabilizacji — jak określił epokę Różewicz. Pewnie ku temu aby Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatniej, co głosił dla nich właśnie sformułowany, jeden z nielicznych powszechnie przez Polaków akceptowany slogan partyjnej propagandy. …

Tagi: , ,

Dodaj odpowiedź

Musisz się zalogować aby dodać komentarz.